TF #4 documentatie Tom Frantzen

Als (destijds aankomend) architect ben ik met EL Lissitzky in aanraking gekomen via de opdracht een deel van een reeds ontworpen stedebouwkundig plan voor de spoorwegzone in Eindhoven verder uit te werken (1992). Aan dat Masterplan lag een mijns inziens zeer oppervlakkige analyse van Eindhoven enerzijds en van Lissitzky's PROUN anderzijds ten grondslag (een Suprematisch schilderij van Malevich werd opgevoerd als een PROUN van EL Lissitzky) en tot mijn grote blijdschap zat het Masterplan dan ook vol tegenstrijdigheden en halve aanknopingspunten.
Ik heb daarom in mijn versie van het uit te werken gedeelte, het Forum, een gigantisch plein dat een brug vormt tussen Noord- en Zuid-Eindhoven, niets anders hoeven doen dan de tegenstrijdigheden zo tegen elkaar uit te spelen dat er een nieuw systeem ontstond, waarin deze met elkaar in een logisch, maar niet noodzakelijk rationeel verband kwamen te staan. Dit systeem is M© Architecture, analoog aan de betekenis van M© in de Rap en Hip-Hop muziek:
Master of Ceremony; diegene die het overzicht behoudt en de samples, fragmenten reeds bestaande muziek, zo in elkaar mixt dat hun eigenwaarde (Kurt Schwitters noemt dit 'Eigengift') behouden blijft. Door te citeren/copiëren/samplen bouwt de M© een nieuwe compositie/collage op waarin, hoewel de bron herkenbaar blijft, voor imitatie geen plaats is.
De PROUN.FLC's uit 1993, computer-animaties van de PROUNen, zijn in feite niet anders tot stand gekomen. Door Lissitzky's publicaties »PROUN« en »K. und Pangeometrie«; te beschouwen als het feitenmateriaal waarop een verdere analyse van het fenomeen PROUN gebaseerd diende te zijn en slechts geherrangschikt moest worden naar nieuwe mogelijkheden, is voorkomen dat de animaties slechts een aardige interpretatie/imitatie hiervan zijn. Kenmerkend voor een imitatie is immers dat de replica verschilt van het origineel, terwijl de PROUN.FLC's alleen de potenties van het originele schilderij naar de oppervlakte halen, zoals in een raadsel de oplossing reeds besloten ligt, maar nog een tweede keer, onafhankelijk van degene die het raadsel heeft opgesteld, ontsloten dient te worden.

> publicaties